مهارتهای پرورش شخصیت کودکان 

• شخصیت سازی را تنها به کلمات محدود نکنید.

ما از طریق عمل به کمال می رسیم. پدرها و مادرها به عنوان الگوهایی زنده،

باید از طریق انجام فعالیت هایی اخلاق مدار نظیر انضباط شخصی، عادت به انجام کارهای خوب،

رفتارهای مهربانانه و معقول با دیگران، خدمات اجتماعی رایگان و سعی در ترویج چنین کارهایی،

به شکل گیری شخصیتی معقول و مناسب در درون فرزندانشان کمک کنند.

• یک الگوی رفتاری خوب باشید.

فرایند یادگیری در همه ی انسانها در ابتدا از طریق الگوبرداری از محیط و اطرافیان شروع می شود.

این حقیقت که شما چه خوب و چه بد، اولین الگوی فرزندتان هستید، حقیقتی اجتناب ناپذیر است.

• در مقابل آنچه که فرزندتان از محیط پیرامونی اش جذب می کند همانند یک گوش و چشم باشید.

کودکان مانند اسفنج عمل می کنند، از همین روی باید سعی شود تا بیشترین چیزی که جذب می کنند

مرتبط با ارزش های اخلاقی و شکل دهنده ی شخصیت شان باشد. کتاب ها، آهنگ ها، تلویزیون، اینترنت و فیلم ها

به طور مستمر در حال انتقال پیامهای اخلاقی و گاهی غیراخلاقی به کودکانمان هستند؛ ما به عنوان والدین موظفیم

که جریانات فکری و تصویری که به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر روان و شخصیت فرزندانمان تأثیر می گذارند

را به خوبی کنترل و مدیریت نمائیم.

. رفتارهای خوب را به او آموزش دهید.

به کودکتان یاد دهید که از کلمات و اصطلاحاتی نظیر “سپاسگزارم” و “لطفا” در مکالمات رومزه شان استفاده کنند و

همیشه با دیگران بر اساس احترام و ادب رفتار نمایند، اینکار موجب می شود تا در آینده زندگی آرام و موفقیت آمیز تری داشته باشند.

• به عنوان یک پدر/مادر به هنگام صحبت کردن از کلماتی استفاده کنید که از فرزندتان انتظار دارید به زبان آورد.

اگر  به طور اتفاقی در حضورکودکتان، حرف زشتی به زبان آوردید و او نیز متوجه شد، وانمود نکنید

که اتفاق خاصی نیفتاده است، بلکه می بایست از او عذرخواهی کنید و بگوئید که دیگر تکرار نخواهد شد.

اگر چیزی نگوئید کودکتان ممکن است فکر کند که حتما آن کلمه چیز عادی و خوبی است و براحتی آنرا تکرارمیکند.

• به فرزندتان بیاموزید که با دیگران همدلی کند.

همدلی یکی از مهارت های مهم جهت آموزش به کودکانتان است اگر فرزندتان بداند که

چگونه با دیگران همدلی کند، آنگاه قادر خواهد بود که دنیا را از یک نمای عاری از قضاوت ببیند و

علاوه بر آن می تواند به راحتی خودش را جای دیگران قرار دهد و قضاوتشان نکند. 

• به فرزندتان بیاموزید که همیشه سپاسگزار باشد.

آموزش سپاسگزار بودن واقعی (داشتن حس رضایت درونی) به فرزندتان،

از اجبارش به گفتن اصطلاح “سپاسگزارم” در همه حال و همه جا، بسیار تفاوت دارد.

خانه خلاقیت غرب تهران